Από Χρήστος Μανούσης
Εισαγωγή
Σκοπός (και ως συνέχεια από το πρώτο μέρος) είναι να καταγράψω όλα αυτά που συμβαίνουν δίνοντας μια νέα (και ίσως διαφορετική) οπτική για όσους θέλουν να ασχοληθούν. Η πρόκληση που αντιμετωπίζω στο δεύτερο μέρος είναι να κεντρίσω το ενδιαφέρον σας και να κερδίσω έστω ένα μικρό κομμάτι της εμπιστοσύνης σας πριν απορρίψετε ως τα γραφόμενα μου ως μπούρδες ενός τρελού που χρίζει άμεσης παρακολούθησης. Το να περάσω κάποια μηνύματα ή να αφυπνίσω για μένα είναι ένα είδος τέχνης και σίγουρα δεν είμαι ο καλύτερος.
Κάποτε ήμουν και ’γω δέσμιος αυτής της πραγματικότητας αγνοώντας όλα αυτά που συμβαίνουν μέχρι το 2012. Σαν ένας ερασιτέχνης ερευνητής (μιας και περισσότερο χρόνο τον περνάω στον υπολογιστή) έχω διαβάσει χιλιάδες blogs, post σε forums και websites. Αν χρειαστεί να δώσω ένα χαρακτηρισμό για αυτό το άρθρο (μπορεί και για τυχόν επόμενα), θα το αποκαλούσα “ως εργαλείο για το πνευματικό σας ταξίδι” μιας και αποσκοπεί στο να ρίξετε μια προσεκτική ματιά στη φύση της πραγματικότητας. Αν μπορείτε να δείτε, τότε θα καταλάβετε πως κάποιο είδος παιχνιδιού παίζεται εις βάρος μας. Δεν αποκλείω τους υπόλοιπους ως ανίκανους αλλά θεωρώ πως δεν έχουν την επιθυμία/διάθεση να δουν. Είμαι σίγουρος πως όσο δυσνόητο σας φάνηκε το πρώτο μέρος, εξίσου το ίδιο θα συμβεί και με αυτό, όπως επίσης είμαι σίγουρος πως θα υπάρξουν μέρη που δεν θα σας βρούνε σύμφωνους. Δείτε το απλά ως ένα ανάγνωσμα που αποσκοπεί να σας βοηθήσει να μην τα βλέπετε όλα επιφανειακά και ίσως σας ανοίξει το δρόμο για ένα νέο τρόπο σκέψης.
Τι θα μπορούσε να είναι;
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το τι θα μπορούσε να είναι, πόσοι άντρες ή και γυναίκες συνωμότησαν για να το δημιουργούσουν. Θα μπορούσε και κάτι άλλο να έχει αναμιχθεί σε αυτό (προτιμώ να το αφήσω στη φαντασία σας). Αν δεν δημιουργήθηκε από εμάς τότε σίγουρα θα υπήρξε η απαραίτητη εξωτερική βοήθεια. Η λίστα με τις θεωρίες είναι ατελείωτη. Κάποιος θα μπορούσε να το αποκαλέσει “matrix” χωρίς απαραίτητα να πιστεύει πως είναι εικονική πραγματικότητα μιας και όπως και στην ταινία, μας παρουσιάζονται αλήθειες και ψέματα ταυτόχρονα.
Δυστυχώς κανένας μας δεν έχει την ικανότητα να απαντήσει. Αν κάποιος με ρωτούσε θα έλεγα πως είναι ένα μίγμα από Matrix και Truman Show που αν τα βάλεις σε ένα μίξερ και τα χτυπήσεις πολύ ώρα ίσως να βγάλεις κάτι που να φέρνει σε αυτό που φαίνεται πως συμβαίνει. Το ερώτημα είναι πόση αναλογία χρειάζεται από την κάθε ταινία “για να δέσει το γλυκό;”
Άραγε είναι μια ψεύτικη πραγματικότητα αναμιγμένη με αληθινά πράγματα (όπως το Truman Show) ή είναι μια εξομοίωση (όπως το Matrix); Αν παρακολουθήσετε τις ειδήσεις, θα δείτε πως όλα είναι μια ψεύτικη κατασκευή. Για το μέσο Έλληνα που έχει να σκεφτεί την καθημερινότητα του η οποία καθημερινά περιστοιχίζεται από αντιπερισπασμούς για να μην μπορεί “να παρατηρεί” (να πληρώσει τρέχοντες λογαριασμούς, να βρει λεφτά να αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο, να ρίξει εκείνη που δεν του ρίχνει ούτε μια ματιά) είναι μια συνηθισμένη μέρα! Κατά καιρούς όμως γίνονται/αποκαλύπτονται κάποιες γκάφες τις οποίες δεν πρέπει να αγνοούμε! Όταν κάτι περίεργο εμφανίζεται (περιστατικό/ συμβάν), κάτι που απλά δεν ταιριάζει και κάποιοι θέλουν να εκφράσουν την αντίθεση τους ή ακόμα να το απορρίψουν με στοιχεία, η διαδικασία είναι πλέον γνωστή: “Παρουσιάστε αυτούς που τολμάνε να μιλήσουν ως τρελούς συνωμοσιολόγους” και αν κάποιος ανήκει στο σύστημα, δεν θα προσπαθήσει να αρνηθεί τίποτα αλλά θα συμπεριφερθεί σαν να μην τρέχει κάτι ή θα το παρουσιάσει ως φυσιολογικό (!!!!!!).
Ένα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα είναι η προσπάθεια που καταβάλλεται για την κατάρριψης της επιστημονικά αποδεδειγμένης αλήθειας πως υπάρχουν επίσημα μόνο 2 φύλα. Και ναι, υπάρχουν άνθρωποι που το θεωρούν απολύτως φυσιολογικό (και λυπάμαι για αυτούς). Το ωραίο είναι ότι θέλουν να μας πείσουν ότι εμείς θέλαμε να το πετύχουμε και εκείνοι το έκαναν πράξη! Πραγματικά με τρομάζει ότι αυτά επιβάλλονται από τα λεγόμενα “Think tanks”, τα οποία εδώ και μερικά χρόνια έπαψαν να υπάρχουν με την πραγματική τους έννοια, και ότι σκέψη και να κάνουν είναι βρωμερή και σίγουρα δεν αποσκοπεί στο καλό της ανθρωπότητας. Είναι τουλάχιστον αρρωστημένα σχέδια από ψυχανώμαλους τα οποία, ΑΝ ήταν όλα πραγματικά, δεν θα τολμούσαν καν να τα ψιθυρίσουν πόσο μάλλον να μας τα επιβάλουν.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως οι κυβερνήσεις τα δέχονται ως κάτι φυσιολογικό και τα επιβάλλουν μέσω νόμων ώστε να μην μπορούμε να αντιδράσουμε γιατί δεν συμφωνούμε! Βλέπετε είναι ειδικοί στο να σας επιβάλλουν την θέλησή τους και να σας κάνουν να πιστεύετε πως σε αυτή την χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, η μάζα παίρνει τις αποφάσεις και αυτοί το κάνουν νόμο γιατί το ζητήσαμε!
Πως θα μπορούσαμε παγκοσμίως να πείσουμε πως όσα συμβαίνουν ΔΕΝ είναι φυσιολογικά; Είτε είναι όλα αληθινά είτε εξομοίωση είτε κάτι ενδιάμεσο σαν μια πραγματικότητα Β’ Διαλογής ακολουθούμενη από ένα κακοστημένο και αρρωστημένο σενάριο. Τίποτα δεν βγάζει νόημα για όσους είναι ακόμα λογικοί.
NPC (Non Player Character)
Όσοι ασχολούμαστε με ηλεκτρονικούς υπολογιστές/κονσόλες γνωρίζουμε ότι σε ορισμένα παιχνίδια πρέπει να αλληλεπιδρούμε με ορισμένους χαρακτήρες που ελέγχονται από τον υπολογιστή, γνωστούς ως NPC (Non Player Characters). Οι προγραμματιστές των παιχνιδιών τους προσαρμόζουν ώστε να αλληλεπιδρούμε μέσω διαλόγων ή μάχης προκειμένου να μας βοηθήσουν στην έκβαση του παιχνιδιού. Όπως συμβαίνει στον υπολογιστή, έτσι υπάρχει ενδεχόμενο να συμβαίνει και στην πραγματικότητα, ισχυρίζονται ορισμένοι. Αν βρίσκεστε σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα με αρκετό κόσμο γύρω σας, πώς μπορείτε να καταλάβετε ποιοι είναι πραγματικοί άνθρωποι; Όσο αστείο και να ακούγεται αν πιστεύετε πως όλα αυτά γύρω μας δεν είναι πραγματικά, τότε είναι μια λογική ερώτηση. Αν έχετε φτάσει εδώ, εκτός το ότι πιθανόν σας κέντρισα το ενδιαφέρον, σίγουρα δεν είστε NPC.
Ποιες είναι οι αντιδράσεις των ανθρώπων απέναντί σας στην καθημερινότητά σας; Πιστεύετε πως οι περισσότεροι είναι εξίσου ανθρώπινοι όσο εσείς; Ίσως δεν είναι τόσο εύκολο να τους ξεχωρίσετε.
Το σίγουρο είναι πως τίποτα δεν μπορεί να αποδειχτεί αν και προσωπικά θα προτιμούσα να δοκιμάσω μια διαφορετική προσέγγιση. Πιθανόν εκτός του ότι ερχόμαστε εδώ με δική μας θέληση (λεπτομέρειες σε επερχόμενο άρθρο), ερχόμαστε με εξίσου ίδιες ευκαιρίες και δύο βασικές ικανότητες, την κοινή λογική και την εσωτερική γνώση. Όλοι σε αυτή την ζωή έχουμε το δικαίωμα της επιλογής και τις ίδιες ευκαιρίες (που επιλέγουμε να εκμεταλλευτούμε ή όχι).
Οι ευκαιρίες αυτές μπορεί να αφορούν την καλλιέργεια της ψυχής μας με σκοπό να γίνουμε καλύτερες και ανώτερες οντότητες ή να έχουν σκοπό την καλοπέραση μέσω εκμετάλλευσης άλλων με αποτέλεσμα να χάσετε οποιαδήποτε ευκαιρία/όρια ανοχής μπορεί να υπήρχαν. Ίσως αυτοί οι άνθρωποι που φαίνονται άψυχοι κάποια στιγμή να επιδίωξαν το κακό των άλλων για την δική τους ευτυχία/ευημερία και έχασαν την ψυχή τους, κάτι που μπορεί να συνέβη περισσότερες των μία ζωών. Ακόμα και οι πιθανόν άθεοι/αγνωστικιστές που μπορεί να έδωσαν μία ευκαιρία στο κείμενό μου είμαι σίγουρος πως πιστεύουν πως οι πράξεις μας σε αυτή την ζωή (είτε καλές είτε κακές) πληρώνονται. Κάθε μέρα με τις πράξεις μας, αν έχουν καλό σκοπό μας βοηθάνε να γίνουμε καλύτεροι ενώ αν έχουν κακό σκοπό… ”μας αφαιρείται ένας πόντος ως ποινή”.
Πιθανόν η Γη να είναι και ένα μέρος ξεσκαρταρίσματος ψυχών. Μέσω των θρησκειών έχουμε μάθει πως μετά τον θάνατο κρινόμαστε για τις πράξεις μας και για το αν θα πάμε στην κόλαση ή στον παράδεισο αλλά αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι αν κρινόμαστε καθημερινά για τις πράξεις μας ή για το σύνολο. Όσοι είναι κακοί πιθανολογούν (μπορεί και να γνωρίζουν) πως όταν έρθει η στιγμή θα χάσουν την ψυχή τους και δεν τους νοιάζει για αυτό, μια απώλεια που μπορεί να συμβαίνει “κομμάτι-κομμάτι”, μέρα με τη μέρα...Αντιστρόφως και όταν κάνουμε καλές πράξεις. Δεν πιστεύω πως οι NPC είναι άψυχοι και απλά γεμίζουν τον χώρο, αντιθέτως, πιστεύω πως ήταν σαν εμάς απλά στην πορεία έχασαν τον δρόμο.
Σχολική εκπαίδευση
Από την εποχή του Αριστοτέλη οι άνθρωποι επέμεναν πως πρέπει να ξυπνήσουμε από κάτι. Ακόμα και η αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα μιλάει για αυτό. Αυτά που σας δίδαξαν στο σχολείο δεν είναι αυτά που θα έπρεπε να μάθετε. Ένα είναι το μάθημα που θέλουν να μας διδάξουν από το Δημοτικό έως την Τρίτη Λυκείου και αυτό είναι: “Μόνο μία κεντρική αρχή υπάρχει που έχει απαντήσεις για όλα. Αυτή η αρχή είναι ανώτερη από εσάς και θα σας πει τι ισχύει και γιατί και μόνο αυτό είναι το σωστό. Θα σου δίνεται μια απάντηση σε κάθε ερώτηση και τέλος, χωρίς περιθώριο αμφισβήτησης”.
Σε δύσκολα ζητήματα όπως το Bing Bang που κανένας δεν μπορεί να δώσει μια ασφαλή απάντηση, από το πουθενά σου παρουσιάζει ορισμένους ανθρώπους με κάποιες θεωρίες που απλά συμπίπτουν, τους ανεβάζει στο βάθρο ως ιδιοφυΐες για να σε αποθαρρύνουν να το ψάξεις. Αν βρεθούν κάποιοι που θα τους αμφισβητήσουν, απλά θα έχουν τη στάμπα του γραφικού…. “Έχεις πτυχίο στην αστροφυσική; Ποιος νομίζεις πως είσαι και αμφισβητείς τα λεγόμενα τους;” (κάπως έτσι τουλάχιστον φαντάζομαι την αντίδραση όταν κάποιος θελήσει να πει κάτι διαφορετικό… Ίδια αντιμετώπιση με τους ημι-εγγράμματους τραμπούκους του YouTube).
Είναι τόσο μεγάλη η πλύση εγκεφάλου (από το δημοτικό κιόλας) που εάν αμφισβητήσεις το Bing Bang, θα απαιτήσουν να έχεις αδιάσειστα και μόνο στοιχεία (πιθανόν να περιμένουν να γνωρίζεις και τις πιο απίστευτες μαθηματικές πράξεις) για να “σε πάρουν σοβαρά” αλλιώς θα είσαι ένας από τον σωρό (αυτών που θεωρούν αποτυχημένους) εξαιρώντας φυσικά τον εαυτό τους αφού συμφωνεί με τους “γνωρίζοντες” έχοντας στο μυαλό τους ότι αυτό είναι το σωστό (ίσως και βολικό….).
Αν αφιερώσετε λίγα λεπτά από τη ζωή σας να σκεφτείτε ποια θα ήταν η προέλευση του σύμπαντος και η έναρξη της ζωής (ανθρώπινης και μη), θα καταλήγατε στο συμπέρασμα πως απαιτούνται ορισμένες σύνθετες μαθηματικές πράξεις. Λοιπόν...Το Σύμπαν χέστηκε για τις μαθηματικές πράξεις! Αν νομίζετε πως η κατανόηση του Σύμπαντος βασίζεται αποκλειστικά στα μαθηματικά που χρησιμοποιούνται από τους μαθηματικούς του Harvard και όχι στην παρατήρηση, λυπάμαι αλλά είστε γελασμένοι. Ενώ στο σχολείο μας έλεγαν αν έχουμε απορίες να μπορούμε να τις εκφράζουμε ελεύθερα, στην ενήλικη καθημερινότητά μας δεν είναι τόσο εύκολο πόσο μάλλον δεδομένο. Ενώ έχουμε την ελευθερία του λόγου να εκφραστούμε, δεν επιτρέπεται να αμφισβητήσουμε τίποτα και αν το κάνουμε, αντιμετωπίζουμε τον χλευασμό των άλλων (όπως πλέον αποκαλείται “Bullying”).
Εννοείται πως δεν υπονοώ πως οι δάσκαλοι/καθηγητές μας εμπλέκονται σε μια συνωμοσία αποθάρρυνσης ή και μαζικής αποβλάκωσης. Εξάλλου και εκείνοι προέρχονται από το ίδιο σύστημα εκπαίδευσης, τους έμαθε πως αυτή είναι η ιδανικότερη μέθοδος εκπαίδευσης.
Κάθε χρόνο πολίτες παραπονιούνται για το εκπαιδευτικό σύστημα και οι πολιτικοί που νοιάζονται για εμάς λένε πως κάνουν μεταρρυθμίσεις που υποθετικά θα το βελτιώσουν. Αποδεχόμαστε την προσπάθεια και καταλήγουμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα μαζικής αποβλάκωσης όπου τα παιδιά δεν ξέρουν να γράφουν σωστά Ελληνικά, να αποδεικνύονται τέλεια στα Greeklish. (Η αρχή έγινε με τα “Millenials”). Αν νομίζετε ότι απέτυχαν, κάνετε λάθος. Αντιθέτως, πέτυχαν τον στόχο τους, δηλαδή μελλοντικούς ενήλικες που δεν θα φέρνουν πουθενά αντίρρηση, θα δέχονται τα πάντα που τους πλασάρονται γιατί έτσι είναι εφόσον το είπαν εκείνοι που το σύστημα επέλεξε να εξιδανικεύσει.
ΜΜΕ – (Παρά) Πληροφόρηση
Ο σκοπός της ύπαρξης του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, των εφημερίδων (για όσο θα υπάρχουν ακόμα) και του κινηματογράφου είναι να παγιώσουν στην συνείδησή μας την πραγματικότητα που ζούμε. Καθημερινά όλα τα πρακτορεία τύπου προσπαθούν να μας επιβάλλουν μία πραγματικότητα και ενώ ο πρωταρχικός σκοπός τους είναι να μας ενημερώνουν για τα νέα σε όλο τον κόσμο, τελικά βλέπουμε πως αποσκοπούν στην σκόπιμη παραστράτισή μας από τον πνευματικό δρόμο και την αλλαγή/αλλοίωση της εντύπωσης μας για αυτόν.
Αν νομίζετε ότι οι ειδήσεις θα σας μεταφέρουν τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για σας, απατάστε! Οκ, ας μην είμαι τόσο αρνητικός, στις πληροφορίες για τον αυριανό καιρό είναι ειλικρινείς! Επίσης λένε και τα σωστά αποτελέσματα από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες! Αν νομίζετε πως στις υπόλοιπες ειδήσεις που μαθαίνουμε για όλο τον κόσμο γνωρίζουν περισσότερα από εμάς, κάνετε λάθος. Για τα σημαντικά γεγονότα, σκοπός τους είναι να μας παραπλανούν. Όλες οι πληροφορίες που ακούμε πρέπει να φιλτράρονται και αυτό το φίλτρο λέγεται “εσωτερική γνώση” (ανατρέξτε στο πρώτο μέρος). Αν την αξιοποιήσετε θα καταλάβετε πως το ποσοστό αληθείας στα γεγονότα που καθημερινά μας σερβίρουν είναι πολύ μικρό!
Η τηλεόραση ποτέ δεν μας παρουσιάζει τα γεγονότα και από τις δύο μεριές αλλά μία περίληψη και απόδοσή τους που θα μας ικανοποιήσει. Λειτουργεί ως μια βαλβίδα ελέγχου και εκτόνωσης. Μας κρατάει πνευματικά φυλακισμένους και απελευθερώνει κομμάτια αλήθειας στο κοινό όταν βλέπουν πως απλά δεν πάει άλλο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν έχουν πλέον επαφή με το ένστικτό τους για να ξεχωρίσουν την αλήθεια και βασίζονται στη μασημένη τροφή που τους παρέχεται. “Αυτά που μας δείχνει η τηλεόραση είναι αληθινά, ΠΡΕΠΕΙ να είναι αληθινά γιατί σκοπό έχει να μας ενημερώσει”, πιθανών κάπως έτσι να σκέφτονται.
Πολιτικό σύστημα
Οι άνθρωποι που πιστεύετε πως παίρνουν αποφάσεις για όλα, δεν κάνουν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Γενικά, στην Αμερική, οι Πρόεδροι, οι Γερουσιαστές και οι υπόλοιποι παίζουν ένα ρόλο όπως οι ηθοποιοί. Η πραγματική εξουσία είναι κάτι άλλο, κάτι άγνωστο σε εμάς! Κατά την γνώμη μου, οι Πρόεδροι που εκλέγονται στην Αμερική, τις περισσότερες φορές όχι με νόμιμες διαδικασίες, γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει. Στην κορυφή δεν βρίσκονται οι κυβερνήσεις σε κάθε χώρα αλλά… οι επιχειρήσεις οι οποίες σε συνεργασία με τους βουλευτές επιδιώκουν την επίτευξη των συμφερόντων τους.
Όταν κάποιος θέλει να μπει στη Βουλή, θέλω να πιστεύω, έχει κάποια οράματα και γενικότερα ένα καλό σκοπό για τη χώρα και τους συμπολίτες του. Σπαταλάει μια μικρή περιουσία για την προώθηση του και αν είναι τυχερός εκλέγεται και είναι γεμάτος ελπίδες και όνειρα που θα μπορέσει να μιλήσει για το οράματά του που αφορούν το μέλλον της χώρας.
Είναι όμως έτσι;
Μόλις μπει, ανακαλύπτει πως στην πραγματικότητα είναι ανίσχυρος και δεν του παρέχεται η δυνατότητα να αλλάξει τίποτα. Το σύστημα είναι πάρα πολύ καλά δομημένο και αναγκαστικά οι πολιτικοί γίνονται κομμάτι του ως χρήσιμοι ηλίθιοι. Αυτό “το Σύστημα” είναι υπερβολικά πολύπλοκο και σίγουρα αν κόψεις ένα από τα πλοκάμια του δεν θα πεθάνει αλλά θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι να ξαναβγεί. “Το Σύστημα” αυτό δεν υπάρχει μόνο στην Αμερική αλλά είναι παγκόσμιο, είναι γνωστό και ως “Νέα Τάξη Πραγμάτων”. Υπάρχει πολύ καιρό και εφαρμόζεται ευλαβικά απλά τα τελευταία χρόνια είναι πιο έντονη η παρουσία του.
Ποιος είναι άραγε ο σκοπός της ύπαρξής της; Δεν πρόκειται για λεφτά, έχουν ήδη περισσότερα από όσα φαντάζεστε. Είναι εκείνοι και εμείς μόνο που για την ώρα εκείνοι έχουν τον έλεγχο. Για αυτούς δουλεύουν οι πρόεδροι της Αμερικής (αλλά δεν παίρνουν αποφάσεις) και πιθανόν ορισμένοι δισεκατομμυριούχοι. Για εκείνους είστε ένα κοπάδι προς άρμεγμα και τίποτα παραπάνω. Θέλουν το καλό σας αρκεί να είναι και καλό για αυτούς. Είναι παράσιτα που θέλουν σκλάβους για εργασία. Θέλουν να τσακωνόμαστε μεταξύ μας για να αγνοούμε την ύπαρξή τους (και ας εμφανίζονται στο πίσω μέρος του δολαρίου...).
Παρόλα αυτά οι σκλάβοι πρέπει να ευημερούν για να μη ξεσηκώνονται. Ο μόνος τρόπος να πολεμήσουμε “Το Σύστημα” είναι να αφήσουμε τον καναπέ. Πόσο εύκολο είναι στην πράξη όταν σου παρέχονται τόσες ευκολίες/είδη πολυτελείας που δυσκολεύεσαι να αποχωριστείς (κινητά, κονσόλες, αυτοκίνητα κλπ); Άνθρωποι όπως εγώ και σίγουρα ορισμένα εκατομμύρια που είμαστε πρόθυμοι να τα θυσιάσουμε καλούμαστε “συνωμοσιολόγοι”.
Όσον αφορά τα Ελληνικά δεδομένα, δεν υπάρχουν πλέον δυο κύριες πολιτικές ιδεολογίες (Αριστερά-Δεξιά). Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να βλέπω ανθρώπους να τσακώνονται για κομματικά ή ακόμη χειρότερο για τους αγώνες που έδωσε κάθε παράταξη στο παρελθόν και τι πέτυχε, παρόλο που οι δυο πλευρές του πολιτικού συστήματος είναι ψεύτικες μιας και υπάρχει μόνο ένα σύστημα ή ίσως κάποια “μοναδική” οντότητα που ελέγχει. Αν κάποιος εν έτη 2019, δηλώνει πως όλα τα κόμματα είναι άχρηστα ή ακόμα και πως όλα εξυπηρετούν ένα σκοπό και αυτός δεν είναι η ευημερία των πολιτών, τον λένε τρελό. Όλοι στις εκλογές τάσσονται υπέρ των συμφερόντων τους και πολιτεύονται μόνο για αυτό…
Είναι μία παράσταση με τη χειρότερη σκηνοθεσία λες και βλέπω θεατρικό έργο από παιδιά Γυμνασίου. Τίποτα δεν αλλάζει όποτε εκλέγεται μια νέα παράταξη, έτσι δεν είναι; Τίποτα δεν αλλάζει στην κοινωνία όποια κυβέρνηση και να εκλεγεί. Τίποτα που να αφορά είτε προφορική μεταρρύθμιση είτε υλιστική ακόμα και για ζητήματα που αφορούν το κοινό καλό. Ακόμα και για ζητήματα που τα δυο “μεγάλα” κόμματα έχουν διαφορετικές απόψεις, όταν ένα εκ των δυο ξαναέρχεται ξανά στην εξουσία δεν κάνει κάτι για αυτό αλλά το αφήνει να ξεχαστεί.
Αν νομίζετε πως όταν τους βλέπετε στην τηλεόραση να τσακώνονται, σημαίνει πως και στην καθημερινότητα τους δεν μιλιούνται, λυπάμαι αλλά είστε τουλάχιστον κορόιδα. Απλά κάθονται στο αναψυκτήριο της Βουλής και γελάνε εις βάρος των κορόιδων που τους ψήφισαν, όλα αυτά βέβαια μέχρι να επιστρέψουν στην αίθουσα και να συνεχίσουν τον ρόλο τους…. Παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως οι ιδέες για αλλαγές που παρουσιάζονται στην τηλεόραση από τους πολιτικούς είναι πραγματικές και θα υλοποιηθούν. Λοιπόν...είναι 100% ψεύτικες. Δεν μπορούν να τις υλοποιήσουν γιατί και να ήθελαν δεν τους επιτρέπουν.
Η προπαγάνδα από το Δεύτερο Παγκόσμιο μέχρι τις μέρες μας καλά κρατεί. Αν τα ΜΜΕ κάνουν μια πάρα πολύ καλή δουλειά είναι η καλοπαιγμένη και γελοία αντιπαράθεση μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Όπως προείπα, είναι όλοι φίλοι μεταξύ τους και η ιδεολογία δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα παραπέτασμα καπνού. (Βλέπετε Σαμαρά – Παπανδρέου που σπούδασαν στο ίδιο κολέγιο).
Πόσες δεκαετίες πρέπει να περάσουν για να σταματήσουν οι πολιτικοί μας να υπόσχονται τα ίδια πράγματα που δεν σκοπεύουν να πραγματοποιήσουν και τα ΜΜΕ να σιωπούν… Βέβαια μιλάμε και εμείς οι τρελοί (εσείς θα αποφασίσετε αν θέλετε εισαγωγικά ή όχι) που βλέπουμε παντού συνωμοσίες (= άρα όχι αξιόπιστοι για εσάς όπως θα ισχυριστούν) αλλά η μαζική παραπληροφόρηση σχεδόν από τα σχολικά μας χρόνια είναι μεγάλη που ακόμα και τα ενίοτε λογικά επιχειρήματα “γίνονται σκόνη” από την μασημένη τροφή που σερβίρεται… ΑΝ ήταν όλα πραγματικά… Επειδή δεν είναι, αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα θέατρο του παραλόγου όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός ακολουθεί οδηγίες και παρασημοφορείται για αυτό!
Η ψευδαίσθηση του χρόνου
Δεν περνάει μέρα που δεν θα ασχοληθούμε με τον χρόνο. Καθημερινά μας απασχολεί και πάντα έχουμε ρολόι/κινητό για να γνωρίζουμε την ώρα. Όλες οι δραστηριότητές μας καθορίζονται από αυτόν. Το σύνθετο ερώτημα που προκύπτει είναι: Πως γνωρίζουμε πως ο χρόνος όντως υπάρχει; Η εικόνα μας στον καθρέφτη όντως αποδεικνύει την ύπαρξη του χρόνου; Είναι το ρολόι στον τοίχο με τους δείκτες που κουνιούνται στο οποίο βασίζει την ύπαρξή του; Τι θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως μοναδικό στοιχείο της ύπαρξής του.
Δεν θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο εκτός από τις αισθήσεις μας και συγκεκριμένα την όραση, με μόνη ειρωνεία πως η όραση δεν μπορεί να δει το 99% του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος του σύμπαντος. Ο Αϊνστάιν στην θεωρία της Σχετικότητας ισχυρίζεται πως η αντίληψη του χρόνου είναι διαφορετική για τους ανθρώπους, γιατί ο χρόνος είναι υποκειμενικός. Αν το πέρασμα του χρόνου επηρεάζεται από τις περιστάσεις και την ατομική αντίληψη, τότε ο χρόνος πιθανόν δημιουργείται και βασίζεται στην αντίληψη. Αν ένα αντικείμενο δεν έχει ανάγκη την ύπαρξη του χρόνου, τότε δεν μπορεί να έχει υπόσταση.
Μπορεί ο χρόνος να μην είναι πραγματικός αλλά οι αισθήσεις μας τον κάνουν να φαίνεται έτσι. Ο χρόνος είναι κάτι που αντιλαμβάνεστε για να ζείτε εδώ. Ποια θα μπορούσε να είναι η κατάλληλη μονάδα μέτρησης για να αποτυπώσετε μια ανάμνηση; Θα μπορούσε να είναι το χιλιοστό του δευτερολέπτου; Το εκατομμυριοστό μήπως; Θα μπορούσε να υπάρξει μια μονάδα μέτρησης που θα ανακαλούσε αυτή την ανάμνηση; Τρόπος αποτύπωσης των αναμνήσεων δεν υπάρχει, μπορούμε μόνο να τις θυμόμαστε ως ανάμνηση, ίσως και αμυδρή.
Οπότε η μόνη αντίληψη του χρόνου που μπορούμε να έχουμε είναι το πέρασμά του, μιας και σχετίζεται με την αντίληψη του καθενός. Οι άνθρωποι που στη Γη, δεν παρατηρούν τον χρόνο όπως νομίζουν. Ότι δημιουργεί τον χρόνο, εξαρτάται από ποιον παρατηρεί και τι παρατηρεί. Ο χρόνος δεν είναι πραγματικός αλλά μια αντίληψη μοναδική για κάθε παρατηρητή. Αν στη Γη κατοικούν πχ 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, υπάρχουν και αντίστοιχες εκδοχές της αντίληψης του χρόνου.
Ένστικτο (Εσωτερική γνώση)
Να έχετε το θάρρος της γνώμης σας και να είστε ο κύριος του εαυτού σας! Η γνώση μέσα μας είναι ανώτερη από πτυχία πανεπιστημίων. Είναι κάτι που οι περισσότεροι κοροϊδεύουν μιας κανένας δεν θέλει να μας μάθει πως να βρίσκουμε τις απαντήσεις μέσα μας και απλά θέλοντας να εστιάσουμε σε μασημένη τροφή. Πιστεύετε πως η λέξη ένστικτο δημιουργήθηκε από κάποιον τυχαίο που ήθελε να προσδιορίσει μια απροσδιόριστη έννοια; Είναι μια απροσδιόριστη εσωτερική γνώση η οποία μας δόθηκε και πρέπει σιγά σιγά να αρχίσουμε να την εμπιστευόμαστε, ίσως και λίγο παραπάνω από την “Βικιπέδια” που οι περισσότεροι ανατρέχουμε…
Τι αξιοθαύμαστη δουλειά αλήθεια έχουν κάνει. Σαν το πείραμα του Παβλόβ με τον σκύλο...Η ετυμολογία για κάθε λέξη υπάρχει για κάποιο λόγο! Ουσιαστικό ένστικτο σημαίνει γνώση που προέρχεται από κάπου αλλού, πέρα από το τμήμα του μυαλού που βασίζεται η λογική! Πόσοι έχετε σκεφτεί πως ορισμένες αποφάσεις που λάβατε στη ζωή σας θα έπρεπε να βασίζονται στο ένστικτο και όχι στη λογική; Υπάρχει το ενδεχόμενο να έχουμε περισσότερες ικανότητες από όσες φανταζόμαστε (δεν μιλάω για υπερδυνάμεις…) αλλά με επιτηδευμένο τρόπο (;;;) δεν μας αφήνουν να τις ανακαλύψουμε.
Πλέον δεν χρειάζεται να ψάξετε για απαντήσεις, έχουμε τα κινητά...Δεν απέχει και πολύ η εποχή που θα μας βάλουν να στηριζόμαστε σε απαντήσεις που θα ζητάμε από την Alexa της Amazon, παρά οι ίδιοι να το ψάξουμε… Γιατί πιστεύουμε πως το Big Bang είναι όντως αληθινό; Γιατί προέρχεται από ανθρώπους με πτυχία που αποκαλούμε “ιδιοφυΐες” όπως ο Stephen Hawking τον οποίο για οποιοδήποτε λόγο δεν πρέπει να τον αμφισβητήσουμε. Δεν πρέπει για κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε αυτούς γιατί δεν έχουμε τα αντίστοιχα πτυχία πόσο μάλλον τη γνώση τους (και μάλλον μετά ακολουθεί η στιγμή που με τον τρόπο τους μας λένε να το βουλώσουμε). Δεν είναι κακό να χρησιμοποιείς το ένστικτο για να αμφισβητήσετε και σίγουρα δεν χρειάζεται να πάτε σε σχολές όπως το Harvard για να αποκτήσετε αυτό το δικαίωμα! Και όμως το ένστικτό μας (τουλάχιστον στους περισσότερους) λέει πως το Bing Bang δεν είναι αλήθεια…..
Ομάδες αλήθειας και η σημαντικότητα της ανυπαρξίας τους
Στο εξωτερικό άτομα με κοινές απόψεις έχουν την τάση να φτιάχνουν ομάδες όπου θα μπορούν ελεύθερα να ανταλλάσσουν απόψεις για τα ζητήματα που τους απασχολούν. Σε ζητήματα που πιθανόν αφορούν “θεωρίες συνωμοσίας” θεωρείται ακόμα πιο σημαντικός ο λόγος. Αλήθεια, είναι όσο σημαντικός φαντάζεστε; Άραγε έχουμε την ικανότητα να αποδείξουμε ότι όλο αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια δοκιμασία; Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια αρχικά εθνική και μετέπειτα παγκόσμια ομάδα αλήθειας; Η απάντηση για μένα είναι απλή και είναι ένα τεράστιο ΌΧΙ! Να το αναλύσω περαιτέρω: Η αλήθεια του καθενός για το πως αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα εκτός του ότι είναι υποκειμενική είναι και διαφορετική. Ακόμα και να βρεθούν γνώμες που συμπίπτουν, μετέπειτα οι ίδιες οι γνώμες, υπό την επήρεια εσωτερικών/εξωτερικών παραγόντων θα διαφοροποιηθούν, κάτι που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε σύγκρουση, ακόμη και συμφερόντων.
Βλέπετε, η αναζήτηση της αλήθειας και της αποκόμισης εμπειριών είναι ένας μοναχικός δρόμος. Μόνοι μας ερχόμαστε εδώ και μόνοι μας φεύγουμε. Όπως πάντα λέω, ερχόμαστε εδώ για ένα λόγο. Εκτός το ότι εμείς το επιλέξαμε, σκοπός είναι η αποκόμιση εμπειριών ακόμα και η βελτίωση της ίδιας της ιδιοσυγκρασίας μας. Το που θα χρησιμεύσει; Θα το ανακαλύψουμε!
Με λίγα λόγια, οι λεγόμενες ομάδες αλήθειας μόνο στην αλήθεια δεν οδηγούν αλλά στην παραπλάνηση, άλλοτε από άγνοια άλλοτε επιτηδευμένα. Ο δρόμος μας πρέπει να είναι μοναχικός και πάντα να μένουμε όσο μπορούμε μακριά από πειρασμούς!
Επίλογος
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για μένα ήταν και θα είναι η αποκρυπτογράφηση αυτής της πραγματικότητας. Τα τελευταία 5 χρόνια τα πράγματα έχουν αρχίσει να ξεδιαλύνονται και να γίνονται περισσότερο κατανοητά, τόσο ωμά να παρουσιάζονται στις ειδήσεις και όμως κανένας να μην μπορεί να το δει. Χωρίς αμφιβολία συμβαίνουν σημαντικά γεγονότα και πρέπει να τα θετικά να επικρατήσουν των αρνητικών. Υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας σε εκείνα τα παλιά “κλισέ” όπως σκοπός είναι το ταξίδι (πνευματικό) και όχι ο προορισμός. Δεν υπάρχει τερματικός σταθμός όπου θα έχουμε και όλες τις απαντήσεις. Αυτό που αποκαλούμε ως “κόσμο” και αυτό που ζούμε ως “πραγματικότητα” δεν υπάρχουν. Τα θεμέλια που τον συγκρατούν πλέον δεν είναι τόσο γερά όσο πριν.
Το σοκ της πραγματικότητας που ζούμε είναι ψυχικά τοξικό και αν θέλετε να ανταπεξέλθετε καλό είναι να γελάτε (αυτό που εκείνοι δεν θέλουν) και με γέλιο και μπόλικη υπομονή να αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες που επίτηδες βάζουν στο δρόμο σας.
Ευτυχώς για εμάς κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με μια “ψυχική ανοσία” η οποία τους οδηγεί να απορρίψουν την αντίληψη του ψεύτικου κόσμου που έφτιαξαν για εμάς από την γέννησή μας και μέσω των κοινωνικών συνθηκών. Νιώθουν πως κάτι δεν είναι σωστό και αυτό τους οδηγεί στην αναζήτηση απαντήσεων. Η εσωτερική γνώση και οι βιωματικές εμπειρίες τους δείχνουν μία άλλη όψη της πραγματικότητας, την οποία οι υπόλοιποι αδυνατούν να κατανοήσουν, που τους οδηγεί στην πνευματική αφύπνιση. Είναι ένα ταξίδι που στηρίζεται στο συναίσθημα και όχι στις “κραυγές” των πολλών και με το να επιλέξουμε τη γνώση απορρίπτουμε “την ευκολία της άγνοιας”.
Είμαστε δυνατές οντότητες και δεν μπορείτε να το καταλάβετε γιατί το σύστημα καταφέρνει να μας χειραγωγεί και να μας προσφέρει πειρασμούς και αμνησία για να μην μπορούσε να ξέρουμε ποιοι και για τι είμαστε ικανοί. Μας μαθαίνει να αισθανόμαστε αβοήθητοι και πως πρέπει να στρεφόμαστε σε αυτό όταν νιώθουμε απεγνωσμένοι. Το μήνυμα ότι είμαστε ισχυρές οντότητες πρέπει να το έχετε πάντα μέσα σας, θα σας βοηθήσει να νιώθετε περισσότερη ασφάλεια όταν κατανοήσετε πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος.
Μιας και πιθανόν να κούρασα θα βάλω μια προσωρινή τελεία και τι πιο ιδανικό από το να κλείσω με ορισμένες συμβουλές. Προσπαθήστε να παραμείνετε (ακόμα…) άνθρωποι! Αν δεν ξέρετε τι να κάνετε, ορίστε μια ιδανική αρχή! Ότι απόφαση λαμβάνετε στη ζωή σας, να διέπεται από μια ισχυρή δόση ανθρωπισμού και να προσπαθείτε να κάνετε και τους άλλους να σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Αυτό είναι που μισούν!