top of page
  • Writer's pictureThe Codex Cultus Concept

Δαίμονες και φαντάσματα της Ιαπωνικής παράδοσης



Εισαγωγή

Οι “Oni” (δαίμονες) και “yurei” (φαντάσματα) έχουν παίξει σπουδαίο ρόλο στον πολιτισμό της Ιαπωνίας για χιλιάδες χρόνια και ιστορίες αυτών των πνευμάτων συνεχίζουν να λέγονται μέχρι σήμερα. Αυτά τα πνεύματα συχνά αναζητούν εκδίκηση από οποιόνδήποτε συναντούν. Ενώ κάποια έχουν τη δυνατότητα να σκοτώσουν, άλλα απλά παρακολουθούν “τα αντικείμενα της δυσαρέσκειας τους” να υποφέρουν και να πεθάνουν. Σύμφωνα με την παράδοση της Ιαπωνίας, η κατάρα ενός εκδικητικού φάντασματος μπορεί να μεταδοθεί σαν ασθένεια και να μολύνει ακόμη και ένα χωριό. Ας δούμε λοιπόν τις ιστορίες των πιο γνωστών δαιμόνων και φαντασμάτων της Ιαπωνίας.

Mikoshi Nyudo


Αρχικά εμφανίζεται σαν περιπλανόμενος ιερέας ή μοναχός σε διασταρώσεις, γέφυρες ή έρημους δρόμους αργάτο βράδυ για να μην υπάρχουν μάρτυρες που θα του χαλάσουν τα σχέδια. Όποιος τον συναντήσει, αρχίζει να μεγαλώνει ο λαιμός του όπως επίσης τα μαλλιά και τα νύχια του. Όποιος τον συναντήσει, συνήθως δεν επιζεί όπως επίσης ακόμα και να τον αντιλφθεί νωρίτερα του επιτίθεται με καλάμια baboo και ακόντια. Η μόνη λύση για να γλυτώσει κάποιος είναι να κοιτάξει τα πόδια του, κάτι που τον αποδυναμώνει.

Nuribotoke


Είναι περίεργα στην εμφάνιση πλάσματα που μοιάζουν με τον Βούδα με μαύρη και “σακουλιασμένη” σάρκα, με ουρά γατόψαρου και μάτια που κρέμονται από τις εσοχές. Έχουν μια έντονη μυρωδια που γρήγορα περιβάλει τον χώρο που βρίσκονται. Εμφανίζονται τη νύχτα συνηθως από ιαπωνικά έπιπλα βωμούς που ξέχασαν να κλειδώσουν (θεωρούνται ως ένα είδος πύλης στον κόσμο των πνευμάτων).


Ως πνεύματα δεν θεωρούνται επικίνδυνα και προκαλούν ζημιές παρά κακό, τρομάζουν οικογένειες πετώντας γύρω από τα θύματά τους κουνώντας το πτερύγι, βάζουν τρικλοποδιές ή τραβάνε τα μαλλιά. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να φύγουν είναι το αλάτι.

Hone Onna


Οι Hone Onna εμφανίζονται στα θύματά τους ως ελκυστικές γυναίκες και παρόλο που είναι νεκρές διατηρούν αναμνήσεις του αγαπημένου τους. Συνήθως πλησιάζουν τα θύματα τους κάνοντας να νιώθουν άνετα μαζί τους και μόνο όσοι έχουν ισχυρή πίστη ή δεν πιστεύουν στον έρωτα μπορούν να δουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Εμφανίζονται στους αγαπημένους τους αργά τη νύχτα και μένουν μέχρι το ξημέρωμα. Κατά τη διάρκεια του ζεγαρώματος, αντλούν ενέργεια από τον δικό τους και όσο καιρό κρατάει τόσο το θύμα τους σταδιακά αποδυναμώνεται και πεθαίνει. Δεν μπορούν να αντιληφθούν το κακό που προκαλούν γιατί τις νοιάζει να αγαπηθούν στο θάνατο όσο αγαπήθηκαν και στη ζωή.

Noppera Bo


Ο Noppera Bo (γνωστός και ως ο απρόσωπος μοναχός) μοιάζει με άνθρωπο και βρίσκεται ανάμεσά στους ανθρώπους. Όταν κάποιος έρθει σε επαφή με αυτόν, βλέπει πως δεν έχει πρόσωπο ή καποια χαρακτηριστικά. Ο βασικός στόχος του είναι να τρομάζει τον κόσμο (τι άλλο;) που κυκλοφορεί την νύχτα σε απομωνομένους δρόμους. Συνήθως δουλεύουν ομαδικά για να έχουν καλύτερο αποτέλεσμα και σταματάνε όταν το θύμα τελικά συναντήσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.

Tengu


Ο Tengu (γνωστός και ως ο σκύλος του παραδείσου) έχει εμφάνιση καλλικάτζαρου με χαρακτηριστικά πτηνών όπως φτερά και ράμφος ή ορισμένες φορές μεγάλη μύτη. Βάση των μύθων, ήταν βουδιστές μοναχοί αλλά λόγω της κακής φύσης τους πήραν την μορφή καλλικάτζαρων ως τιμωρία γα την συμπεριφορά τους. Γνωστοί “ταραχοποιοί” τους αρέσει να πειράζουν τους Βουδιστές, να καίνε ναούς και να δελεάζουν τους μοναχούς με πειρασμούς ώστε να απομακρύνονται από τις αρχές του Βουδισμού.


Προκειμένου να γλυτώσουν από αυτούς οι κάτοικοι των χωριών κάνουν προσφορές σε φαγητό και “σάκε” σε γιορτές προς τιμή τους.

Yama Uba


Οι Yama Uba είναι γριές στρίγγλες που κατοικούν στα βουνά και τα δάση της Ιαπωνίας. Σύμφωνα με τις δύο εκδοχές του μύθου, είτε πρόκειται για νεαρές γυναίκες που λόγω μη αποδεκτής συμπεριφοράς (έγκλημα, ατίμωση του οίκου τους) τις εξόρισαν στα βουνά και σταδιακά μεταμορφώθηκαν σε Yama Uba είτε για γριές οι οποίες κατοικούσαν σε μέρη με περιορισμένη τροφή και μιας και δεν είχαν πολύ να ζήσουν τις εξόρισαν για να ζήσουν οι νεότεροι. Η μεταμόρφωσή τους σε Yama Uba και στις δύο περιπτώσεις οφείλεται στον πόνο και την δυστυχία της εξορίας και κατοικούν σε καλύβες κοντά σε δρόμους ή μονοπάτια. Είναι μάγισσες και εκμεταλλεύονται τις ικανότητές τους για να προσεγγίζουν τα υποψήφια θύματά τους και αν κάποιος ταξιδιώτης τις προσεγγίσει, του φαίρονται σαν καλοκάγαθες γριές πρόθυμες να τον φιλοξενήσουν και όταν αποκοιμηθεί μεταμορφώνονται σε δαιμονικές μάγισσες με σκοπό να τον φάνε.

74 views0 comments
bottom of page