Εισαγωγή
Ο John Carpenter είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, παραγωγός, μουσικός και συνθέτης ο οποίος συνδέεται με ταινίες τρόμου, δράσης και επιστημονικής φαντασίας του 1970 και του 1980. Μια απο τις όχι τόσο γνωστες ταινές του σε εμάς είναι το “They Live”. Βασισμένη στη σύντομη ιστορία του Ray Nelson “Eight O'Clock in the morning”, η ταινία είναι μία από αυτές τις σπάνιες ανατρεπτικές ιστορίες που αναγκάζουν τους θεατές να αμφισβητήσουν τον κόσμο και το περιβάλλον τους. Σκοπός της είναι να δώσει τα κατάλληλα ερεθίσματα στους θεατές και η παρακολούθηση της αποτελεί μια εμπειρία που αφήνει ανάμιχτα συναισθήματα. Πρόκειται για ένα περίεργο συνδυασμό μηνυμάτων που εχουν σκοπό να ανοίξουν τα μάτια μας, με ισχυρά κοινωνικά σχόλια, σάτιρα με περίεργες πινελιές και ειδικά εφέ που παραπέμπουν σε ταινία B' διαλογής του 1950.
Βασικές στιγμές του σεναρίου
Ο ήρωας της ταινίας παίζεται από τον παλαιστή του WWF, Rowdy Roddy Pipper (ως Νάντα στην ταινία που σημαίνει "τίποτα" στα ισπανικά). Καθώς ακολουθούμε την άσκοπη πορεία του στην πόλη, η κάμερα επικεντρώνεται συχνά στους ανθρώπους που κοιτάζουν ακανόνιστα στις οθόνες της τηλεόρασης, απορροφώντας άσκοπα τα κενά μηνύματα που μεταδίδει.
Μια ασαφής οργάνωση παρεμβάλει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς για να μεταδώσει ανατρεπτικά μηνύματα σχετικά με τους κρυμμένους κυβερνήτες του:
“Οι παρορμήσεις μας αναπροσανατολίζονται. Ζούμε σε μια τεχνητά επαγόμενη κατάσταση συνείδησης που μοιάζει με τον ύπνο. (...) Οι φτωχοί και οι χαμηλοί κλάδοι αυξάνονται. Η φυλετική δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ανύπαρκτα. Δημιούργησαν μια κατασταλτική κοινωνία και είμαστε οι απρόσεκτοι συνεργάτες τους. Η πρόθεσή τους να κυβερνούν στηρίζεται στην εξόντωση της συνείδησης. Έχουμε χαθεί σε μια έκσταση. Μας έχουν κάνει αδιάφορη τον εαυτό μας, με άλλους. Εστιάζουμε μόνο στο δικό μας κέρδος. Παρακαλώ κατάλαβε. Είναι ασφαλείς εφόσον δεν ανακαλύπτονται. Αυτή είναι η κύρια μέθοδος επιβίωσης τους. Να μας κοιμάστε, να μας κρατάτε εγωιστές, να μας κρατάτε καθησυχασμένους”.
Το μήνυμα αυτό απευθύνεται στους Illuminati?
Οι άνθρωποι που παρακολουθούν αυτή την πειρατική τηλεοπτική εκπομπή αποκτούν έναν τεράστιο πονοκέφαλο (=η ωμή αλήθεια είναι πράγματι πάρα πολύ για τους περισσότερους ανθρώπους να αντέξουν). Ένας τέτοιος θεατής που δεν αντέχει, αλλάζει το κανάλι. Όπως και σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν κάτι που θα ταράξει την καθημερινότητά τους, προτιμώντας να επιστρέψουν στην παρακολούθηση του τηλεοπτικού προγράμματος.
3. Ο Νάντα ανακαλύπτει ότι η κοντινή εκκλησία είναι στην πραγματικότητα το αρχηγείο της υπόγειας οργάνωσης. Σε έναν τοίχο μέσα στην εκκλησία γράφει: "Αυτοί ζούνε, εμείς κοιμόμαστε", μια φράση που περιγράφει τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ της ελίτ και των μαζών (=όσοι βρίσκονται στην εξουσία γνωρίζουν την αλήθεια για τον κόσμο και διαθέτουν τα μέσα και τη δύναμη να «ζουν» πραγματικά. Ο υπόλοιπος πληθυσμός είναι ήρεμος και χειραγωγείται πανεύκολα σε κατάσταση τέτοια που μοιάζει με ζόμπι, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο εύκολη η καθοδήγησή τους από την ελίτ. Η άγνοια των μαζών ισοδυναμεί με μια κατάσταση ατελείωτου ύπνου).
4. Ο Νάντα επανέρχεται στην εκκλησία και βρίσκει μερικά ενδιαφέροντα πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι ανακαλύπτει ένα κουτί γεμάτο γυαλιά ηλίου που του δίνουν το μεγαλύτερο δώρο όλων: Την Αλήθεια! Όταν ο Νάντα βάζει τα γυαλιά ηλίου και γυρίζει στην πόλη, η εμπειρία είναι συγκλονιστική!
5. Με την εκμάθηση της συγκλονιστικής αλήθειας για τον κόσμο, ο Νάντα αισθάνεται την ανάγκη να μοιραστεί αυτή τη πληροφορία με τον φίλο του Frank Armitage, όμως συνειδητοποιεί γρήγορα ότι μερικοί άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν γι 'αυτό (=Στην πραγματικότητα, πολλοί θυμώνουν με την αναφορά σε αυτό). Όταν ο Ναντά ζητά από τον Φρανκ να βάλει τα γυαλιά του ώστε να δει τι βλέπει, ο Φρανκ αρνείται κατηγορηματικά και τον αποκαλεί «τρελό...» ακολουθόντας μία από τις μακρύτερες και κουραστικές σκηνές πάλης, οκτώ λεπτών !! ( = Ενώ η σκηνή μπορεί να φαίνεται γελοία, απεικονίζει τη δυσκολία με την οποια οι άνθρωποι ξυπνούν από την ευτυχισμένη άγνοιά τους).
6. Ο Νάντα στην αρχή της ταινίας συναντήθηκε με την Holly Thomspon, μια δημοσιογράφο του Καναλιού 54 και ενώ η Holly διείσδυει στην οργάνωση υποσχόμενη πως το κανάλι 54 θα τους στηρίξει, αποδικνύεται πως ήταν κάτι ψευδές και παραπλανητικό. (=Σήμερα, η παραπληροφόρηση χρησιμοποιείται ευρέως από την ελίτ για να συγχέει και να παραπλανά εκείνους που προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια για τον κόσμο).
Συμπέρασμα
Το “They Live” μπορεί να ερμηνευτεί ως μια πραγματεία για την εμπεριστατωμένη και συστηματική προετοιμασία της ανθρώπινης εμπειρίας ώστε να μπορέσει να συνειδητοποιήσει πως μια κρυφή ελίτ αποκρύπτει, χειρίζεται και εκμεταλλεύεται τις μάζες κρυφά. Στην ταινία, η ελίτ αυτή απεικονίζεται ως μια εντελώς διαφορετική φυλή που αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους ως κατώτερους - κάτι που μπορεί εύκολα να συσχετιστεί με τις αντιλήψεις για τις γενεαλογικές γραμμές των Illuminati. Η παρουσία αυτών των δυνατών μηνυμάτων στην ταινία είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η ταινία έγινε κλασσική.
Παρά τα εντυπωσιακά ειδικά εφέ και τους περίεργους διαλόγους, η ταινία καταφέρνει να περιγράψει τα κίνητρα και τη στρατηγική της παγκόσμιας ελίτ με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να γίνει κατανοητή από όλους, κάτι όχι τόσο απλό. Καθώς τα χρόνια περνούν, το μήνυμα της ταινίας γίνεται ολοένα πιο σχετικό και....φρικτά ρεαλιστικό! Ωστόσο, για να κατανοήσουμε πλήρως το μήνυμα της ταινίας, πρέπει να φοράμε “γυαλιά ηλίου με αλήθεια”. Έχετε τα δικά σας;
Συνέντευξη John Carpenter για το They Live
