top of page
Writer's pictureThe Codex Cultus Concept

[Μέρος 4ο] Ο δύσκολος ρόλος του ερευνητή της πραγματικότητας

Γράφει ο Χ.Μανούσης


Εισαγωγή

Όσο πολύπλοκη και να φαίνεται αυτή η δοκιμασία που λέγεται «ζωή» για μένα είναι αρκετά απλούστερη. Ενίοτε μπορεί να γίνεται πολυπλοκότερη με την εμφάνιση νέων δεδομένων (πχ MandellaEffect, παράλληλες διαστάσεις), τα περισσότερα των οποίων είναι πλέον αναγνωρίσιμα ακόμα και από σκεπτικιστές. Για να γίνει απλό και για σας, το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσετε την εξαπάτηση, αυτήν που περιβάλλει την ζωή μας. Το δεύτερο είναι να εντοπίσετε τι θέλει από εσάς και το τρίτο να βρείτε τρόπο να αμυνθείτε από αυτή! Μετά θάνατον, κανένας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει (πιθανόν και αυτοί που λένε πως είδαν το φως) αλλά μια ζωή που βασίστηκε στο σωστό δρόμο, εξασφαλίζει την προστασία μας από οτιδήποτε κακό.


Χειραγώγηση και ανθρώπινος προγραμματισμός

Πάντα θέλαμε να μαθαίνουμε νέα που αφορούν εμάς, τους γύρω μας ακόμα και όλο τον κόσμο. Στην αρχαία Ελλάδα, οι πρόγονοί μας στηρίζονταν πάντα σε αγγελιοφόρους για να μάθουν νέα (πχ ο ημεροδρόμος Φειδιππίδης που ανακοίνωσε την νίκη στη μάχη του Μαραθώνα κατά των Περσών) και ήξεραν πως η πληροφορία που θα έφτανε σε αυτούς θα ήταν σύντομη, περιεκτική και προπαντός αληθινή. Βέβαια, οι αιώνες πέρασαν και πλέον δεν χρειαζόμαστε αγγελιοφόρους αλλά τα λεγόμενα «Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ)». Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τον βασικό κανόνα που λειτουργεί αυτή η πραγματικότητα: «Η ανθρωπότητα πρέπει μονίμως να είναι χειραγωγημένη».


Η ενημέρωση είναι ο δεύτερος και σημαντικότερος παράγοντας χειραγώγησης συνειδήσεων μετά την εκπαίδευση.Ένα περιστατικό που διαμόρφωσε και εδραίωσε την άποψη για τη χειραγώγηση των μαζών, ήταν αυτό της ραδιοφωνικής εκπομπής «Waroftheworlds» (1938), το οποίο μεταδόθηκε ως ζωντανό επεισόδιο όπου σε πραγματικό χρόνο γινόταν η περιγραφή εισβολής εξωγήινων στη Γη!

Φυσικά ο πανικός που προκλήθηκε ήταν άνευ προηγουμένου με ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι σε καταφύγια και στα supermarketγια να αδειάσουν τα ράφια! Και έτσι έγινε η αρχή…Το γεγονός αυτό περιόρισε τις εφημερίδες στην παρουσίαση των γεγονότων και αρχικά το ραδιόφωνο και πλέον η τηλεόραση και οι υπολογιστές έχουν μπει στο παιχνίδι του προγραμματισμού των μαζών.


Κοινωνική μηχανική, η μεγάλη απειλή για την κοινωνία μας

Η κοινωνική μηχανική (socialengineering) είναι ένας από τους πάρα πολλούς τρόπους χειραγώγησης και προγραμματισμού μας. Σύμφωνα με τον Αναστάσιο Αραμπατζή, ως «Κοινωνική μηχανική» ορίζεται ως η ψυχολογική χειραγώγηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς με σκοπό οι άνθρωποι να δρουν με ορισμένους τρόπους ή να αποδεσμεύσουν εμπιστευτικές πληροφορίες. Είναι μία τεχνική η οποία εκμεταλλεύεται τις γνωστικές μας προκαταλήψεις και τα βασικά μας ένστικτα, όπως αυτό της εμπιστοσύνης, με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών, την εξαπάτηση ή την πρόσβαση σε συστήματα.


Το κομμάτι στο οποίο θα εστιάσω δεν αφορά αυτό των υπολογιστώναλλά την ίδια μας την κοινωνία. Η «Μηχανική Κοινωνία», αυτό το τερατούργημα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν μιας και αποτελεί μέρος του σεναρίου που πρέπει να ακολουθηθεί, έχει αρκετές και δόλιες μεθόδους για να μας επιβληθεί, τρεις από αυτούς είναι τα επιτραπέζια παιχνίδια, η τηλεόραση με τις σειρές/ταινίες/ειδήσεις (για την τηλεόραση θα εστιάσω σε μελλοντικό κείμενο) και τα SocialMedia.


Επιτραπέζια παιχνίδια

Ο σκοπός ύπαρξης των επιτραπέζιων παιχνιδιών είναι για να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας με τους φίλους μαςκαι να μας ψυχαγωγήσουν, πόσο αθώα άραγε θα μπορούσαν να θεωρηθούν; Μερικά από τα πιο γνωστά είναι η Monopoly, το TrivialPursuit και το Gameoflife. Αν διαβάσετε τους όρους των παιχνιδιών αυτών θα δείτε πως όχι μόνο αντικατοπτρίζουν την καθημερινότητά μας αλλά υποσυνείδητα μας περνούν το μήνυμα πως ο τρόπος παιχνιδιού είναι ο σωστός αν θέλουμε να είμαστε πετυχημένοι!


Gameoflife - Το Παιχνίδι της Ζωής

Monopoly

Ένα από τα πιο γνωστά επιτραπέζια παιχνίδια παγκοσμίως είναι η Μονόπολη! Σκοπός του παιχνιδιού είναι αγορά και εμπορία ακινήτων καιη ανάπτυξή τους με σπίτια και ξενοδοχεία. Οι παίκτες συλλέγουν ενοίκιο από τους αντιπάλους τους, με στόχο να τους οδηγήσουν σε πτώχευση. Σε όποιο τετράγωνο και να πάτε, πρέπει να πληρώσετεόπως συμβαίνει στην πραγματική ζωή! Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Αγοράζεις ακίνητο, πληρώνεις. Το πουλάς, πάλι πληρώνεις! Το παιχνίδι έχει εκατοντάδες διαφορετικές εκδόσεις και έχει κυκλοφορήσει σε περισσότερες από 103 χώρες.Πιθανόν ο σκοπός του είναι να μας δώσει ένα μάθημα ή να μας περάσει ένα μήνυμα. Αν αναλύσουμε τον τίτλο Monopoly, αποτελείτε από τις λέξεις Monoκαι Poly,Mono= που σημαίνει ένας και το Poly= πολύ. Ουσιαστικά πολλοί ανταγωνιστές όπου θα επικρατήσει μόνο ένας.


TrivialPursuit

Ο τίτλος «TrivialPursuit» στα Ελληνικά μεταφράζεται ως «Ασήμαντη επιδίωξη». Από μόνος του ο τίτλος σας λέει κατάμουτρα ότι οι ερωτήσεις που περιέχονται είτε αφορούν Ιστορία, Λογοτεχνία, Γεωγραφία, Αθλητικά είναι μία άσκοπη επιδίωξη (υπόψη πως με τον όρο «επιδίωξη» εννοείται η αναζήτηση πληροφοριών). Θα μου πει κάποιος: «-Μα καλά, παίρνεις ένα τίτλο που αφορά άλλωστε ένα παιχνίδι ψυχαγωγίας και υπαινίσσεσαι πως κυριολεκτικά μας μεταδίδει υποσυνείδητα μηνύματα;». -Ναι, αυτό κάνω! - «Έχω διαβάσει αρκετά και δεν μπορώ να σε ακολουθήσω, εκτός από αυτό, λες και βλακείες…» -Φίλτατε, μπορείς να ψάξεις όπως έκανα και εγώ ή μπορείς να προχωρήσεις αμέριμνος (και πιθανόν ανυποψίαστος) τη ζωή σου….

Ο έμμεσος και απώτερος σκοπός του παιχνιδιού είναι να καταλάβετε πως όσες ερωτήσεις αναγράφονται (οι οποίες κάθε μερικά χρόνια αλλάζουν) αν προσπαθήσετε να επιδιώξετε να τις εφαρμόσετε ως κώδικα συμπεριφοράς (αν αφορά πρόσωπα) ή προσπαθήσετε να μάθετε πιο πολλές λεπτομέρειες για ένα γεγονός, πιθανόν δεν θα πετύχετε τίποτα, δηλαδή μια ασήμαντη (πιθανόν μια άσκοπη) επιδίωξη. Το πιο περίεργο είναι τα πιόνια που αντιπροσωπεύουν τους παίκτες. Μπορεί να είναι σκύλος, γάτα, πάπια, τυραννόσαυρος, πιγκουίνος, φιγούρες Disneyή StarWars, δεν υπάρχει όμως κάποια φιγούρα που να είναι άνθρωπος. Θα μπορούσα να το τραβήξω ισχυριζόμενος πως το ίδιο το παιχνίδι σου αποκαλύπτει πως δεν μπορείς να το κερδίσεις ως άνθρωπος.


Μπορεί να είναι τραβηγμένο ως σκέψη άλλα εξίσου τραβηγμένες είναι και οι πράξεις τους. Θέλουν να μας δείξουν πως ζώντας με την ζωή μας με αυτό τον τρόπο αποτελεί μια «ασήμαντη επιδίωξη».


Σκοπός των παραπάνω είναι να μας διδάξουν τι να περιμένουμε στη ζωή μας και τι θα μπορούσαμε να γίνουμε. Τα ίδια τα παιχνίδια σας λένε υποσυνείδητα τι είναι σωστό για εσάς και τι πρέπει να κάνετε στην καθημερινότητα σας για να επιβιώσετε (και βέβαια το βασικό συστατικό όλων αυτών είναι τα λεφτά!). Το πια είναι η ιστορία των παιχνιδιών αυτών και πως δημιουργήθηκαν έχει μικρή σημασία και αυτό γιατί, τουλάχιστον για μένα, είναι ψέματα μιας και δημιουργήθηκαν σε εποχή που οι περισσότεροι δεν είχαμε γεννηθεί. Πρόκειται γιατην πρώιμες μορφές εφαρμογής της κοινωνικής μηχανικής και δεν πιστεύω τον διδακτικό/δημιουργικό τρόπο διασκέδασης που αποσκοπούν. Πιθανόν οι νεότερες γενιές με το ζόρι να ασχοληθούν με τα επιτραπέζια μιας και θα προτιμήσουν τα ράφια με τα παιχνίδια για PlayStationαλλά όσοι είμαστε γεννημένοι την δεκαετία του ‘80 και πίσω σίγουρα έχετε παίξει/παρακολουθήσει τους κανόνες του παιχνιδιού στην πράξη.


Στόχος τους είναι το «ασυνείδητο» για να περάσουν τα μηνύματα και το πετυχαίνουν με «τον μανδύα» της διασκέδασης/επιμόρφωσης. Κάποιος θα με ρωτούσε: «Καλά, πιστεύεις πως η Monopolyδημιουργήθηκε για να σε καθοδηγήσει στο πως πρέπει να λειτουργείς; Εσύ δεν είσαι ο κύριος του εαυτού σου; Ένα παιχνίδι μπορεί να σου επιβάλει ένα τρόπο ζωής; Είσαι τουλάχιστον παράλογος και χάνω το χρόνο μου που σου μιλάω». Οκ…ναι το πιστεύω! Μπορείς να μη με διαβάσεις και να συνεχίσεις την πλήρως σε άγνοια ζωή σου! Σκοπό δεν έχω να σε πείσω αλλά να δώσω τροφή για σκέψη! Αν δεν θες να σκεφτείς στηριζόμενος στην κοινή λογική αλλά προτιμάς την μασημένη τροφή, noproblembyme…!


Το αβάσταχτο βαρίδι της στασιμότητας


Στην ενότητα αυτή θα μιλήσω θα μιλήσω για την τεχνολογία – τρόπο ζωήςτα οποία όπως όλοι θέλουμε να πιστεύουμε αντί να βελτιώνονται με τα χρόνια, παραμένουν στάσιμα. Αυτή η στασιμότητα δεν αφορά αποκλειστικά την τεχνολογία αλλά και επιμέρους κομμάτια της καθημερινότητάς μας. Θα μπορούσα να πω πως κάτι τρέχει με την καθημερινότητά μας και βέβαια κάποιοι κλασσικά θα πούνε είσαι τρελός, αυτά είναι θεωρίες συνωμοσίας και προπαντός τίποτα δεν ισχύει γιατί έτσι είναι η πραγματικότητα!


Η πραγματικότητα δεν είναι όπως μας παρουσιάζεται και τα τελευταία χρόνια ευτυχώς καταφέρνει και μας αφήνει ίχνη για αυτό. Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ικανότητα εκτός από την παρατήρηση και αυτή μας οδηγεί στο (ασφαλές;;;;) συμπέρασμα πως η πραγματικότητά μας είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι πως ότι και να κάνουμε ποτέ δεν βγαίνουμε κερδισμένοι. Θέλετε να το πω λίγο πιο αναλυτικά; Ενώ υποτίθεται πως τα χρόνια περνάνε και η ποιότητα της ζωής μας βελτιώνεται προς το καλύτερο, επικρατεί μία στασιμότητα (με τάσεις προς «τον βούρκο») η οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Να αναφέρω μερικούς στάσιμους τομείς της ζωής μας:


1) Ιατρική


Πως είναι δυνατόν η ιατρική τον 19ο αιώνα μέχρι το 1950 να έχει κάνει αλματώδη πρόοδο και να γιατρέψει αρρώστιες που θεωρούνταν ανίκητες (πχ ανεμοβλογιά) και από το 1980 και μέχρι στις μέρες μαςπου έχουμε πολύ δυνατούς υπολογιστές και πλέον ενώ μπορούμε να ανακαλύψουμε/φωτογραφήσουμε μαύρες τρύπες στο διάστημα δεν μπορούμε να βρούμε μεθόδους εξάλειψης παλιών, πόσο μάλλον νέων ασθενειών. Μπορεί κατά καιρούς να ανακοινώνεται κάποιο χάπι το οποίο θα προορίζεται για βελτίωση ή εξασθένιση νόσων, αλλά ποτέ για εξάλειψη.

Θα έπρεπε ήδη στις μέρες μας να τις έχουμε εξαλείψει αρκετές ασθένειες που θεωρούνται ανίατες! Αν ψάξετε παραπάνω, θα δείτε πως όποια χρηματοδότηση γίνεται σε έρευνες, αφορά την βελτίωση της ποιότητας υγείας. Ερευνούν τα συμπτώματα αλλά δεν τα θεραπεύουν προτιμώντας να διατηρούν τους ασθενείς ζωντανούς/σε αναμονή. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον με τις χρηματοδοτήσεις που έχουν δοθεί και την υπάρχουσα τεχνολογία δεν θα έπρεπε τουλάχιστον μία σοβαρή αρρώστια να έχει θεραπευτεί;


2) Ψυχαγωγία και ελεύθερος χρόνος

Στον τομέα της ψυχαγωγίας κάθε χρόνο και χειρότερα! Τι να πρωτοσχολιάσω;Κάποτε τα ωράρια ήταν σταθερά ότι και να γινόταν. Ήξερες πως θα πας στη δουλειά και θα γυρίσεις την ώρα που πρέπει και θα αφιερώσεις χρόνο σε εσένα και αγαπημένους. Κάποια στιγμή βέβαια μπήκε και η τεχνολογία στη μέση και μέχρι σήμερα αντί να βελτιώσει την ζωή μας, την έχει κάνει ζωντανό εφιάλτη! Υπολογιστές που πρέπει να γίνει εργασία/αναζήτηση σε αυτούς, emailπου πρέπει να απαντηθούν απαρτίζουν την καθημερινότητα του μέσου εργαζομένου και ωράριο που μπορεί να επεκτείνονται πέρα του 8ώρου. Δεν σας αφήνουν καθόλου να ησυχάσετε το Σαββατοκύριακο και σας γεμίζουν εργασίες με διορία παράδοσης.


Αν το καλοσκεφτείτε είναι μια δυσανάλογη εξέλιξη σε σχέση με την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Η τεχνολογία υποτίθεται πως ήρθε για να αυτοματοποιήσει διάφορες διαδικασίες αλλά αντ’ αυτού αυτό που κατάφερε ήταν να μας κάνει σκλάβους. Πως είναι δυνατόν με την ρομποτική και τις αυτοματοποιημένες διαδικασίες αντί να είμαστε πιο χαλαροί, να δουλεύουμε τόσο πολύ χρόνο;E-mailκαι μηνύματα στα SocialMediaπου πρέπει (;;;;) να απαντηθούν, τόσο ψυχοφθόρα που προσθέτουν περισσότερο άγχος στην καθημερινότητα αντί να το αφαιρούν…


3) Εκπαίδευση

Δεν ξέρω τι είναι για εσάς εκπαίδευση, όμως η κοινή λογική λέει πως «Εκπαίδευση είναι η ικανότητα των νεαρών σε ηλικία ανθρώπων μέσω της μάθησης να γίνουν καλύτεροι από τους γονείς τους» και να συμπληρώσω εδώ πως δεδομένης της γνώσης που υπάρχει να είναι πιο έξυπνοι και διαυγείς ώστε να μπορούν να παίρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις την κατάλληλη στιγμή. Συμβαίνει άραγε αυτό στην πραγματικότητα;


Είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσετε μαζί μου πως όσο περνάν τα χρόνια, τα παιδιά γίνονται όλο και «πιο χαζά» (με την έννοια της έλλειψης μόρφωσης πάντα). Ήδη στην καθημερινότητα μου, το μόνο που βλέπω είναι όλα τα παιδιά (ακόμα και κάτω των 10 ετών) με το κινητό στη μούρη και να παίζουν. Μπορεί να τα πάνε καλά στην τεχνολογία μιας και εξαιτίας μας (ως γονείς) εντρυφούνε σε αυτήν, αλλά στις κοινωνικές δραστηριότητες τους τι γίνεται; Η γενιά μου, γνωστή ως “Millennials” (γεννημένοι μεταξύ 1980-2000)δεν μπορούμε να πούμε πως οι περισσότεροι είναι και φωστήρες, απλά παραδεχτείτε το!


Πως είναι δυνατόν το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα (παγκοσμίως) να προάγει την χαζομάρα αντί την δημιουργικότητακαι να εξάπτει την περιέργεια για έρευνα; (Θα μπορούσα να μιλήσω για «τους προοδευτικούς ηγέτες» της χώρας μας που αφαιρούν κομμάτια από την Ελληνική Ιστορία για να ξεχάσουμε την εθνικότητά μας αλλά θα βγω εκτός θέματος….).Και έτσι τα παιδιά συνεχίζουν να βγαίνουν χαζά και εμείς να παραμένουμε ανίκανοι για να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Αυτό από μόνο του αποκαλύπτει πως κάτι ανησυχητικό συμβαίνει.


4) Τέχνες (Μουσική, αρχιτεκτονική)

Θα ξαναχρησιμοποιήσω πάλι την κοινή λογική για να δώσω ένα σύντομο ορισμό της τέχνης: «Τέχνη είναι ο τρόπος έκφρασης των ανθρώπων ενίοτε μέσω ιδεών, ήχων και παραστάσεων». Πλέον δεν υπάρχει τέχνη! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τους πίνακες της περιόδου της Αναγέννησης, ούτε με τον Πικάσο ή τον Νταλί. Πιστεύετε πως είναι φυσιολογικό; Το μόνο που υπάρχει είναι μία μεταμοντέρνα τέχνη με άθλιους πίνακες και ασυνάρτητα γλυπτά μηδενικής αισθητικής. Φυσικά τι να σχολιάσω για την τωρινή ανύπαρκτη αρχιτεκτονική που δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη του 19ου αιώνα.



Η μουσική; Από τους αρχαιότερους τρόπους έκφρασης των ανθρώπων.Δεν υπάρχει τίποτα! Είναι ασυνάρτητα τραγούδια που δεν μπορούν να αντέξουν στο χρόνο γιατί δεν έχουν δυναμική, δεν αγγίζουν το συναίσθημα! Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα αναπολούμε μουσική και συγκροτήματα πριν το ’80.


Ο μόνος τομέας που η πραγματικότητα εστιάζει (εννοώντας όσους μηχανορραφούν) είναι η συνεχής βελτίωση της τεχνολογίας και το πλασάρισμά της ως ένα μέσο απελευθέρωσης περισσότερου χρόνου και βελτίωσης των εργασιών μας (που όπως παραπάνω ανέλυσα δεν ισχύει). Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι αυτό που έχουμε ανάγκη…


Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι η συνεχόμενη αυτοβελτίωση στο πνευματικό κομμάτι, να νιώσουμε ολοκληρωμένοι και να βελτιώσουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Η ειρωνεία είναι πως οι τομείς που «βελτιώνονται» είναι αυτοί που είναι ικανοί να μας στερήσουν αυτή την δυνατότητα και να μας απομακρύνουν….Αν κάποιος σκοπεύει να μου πει πως «το Facebook(και γενικά τα socialmedia) μας ενώνει», καλύτερα να το κρατήσει για εκείνον γιατί πιστεύω πως θα γελοιοποιηθεί.


Πως μπορούν τα SocialMedia όχι σε ανθρώπινο αλλά σε πνευματικό επίπεδο να μας ενώσουν; Πως μπορεί κάποιος να νιώσει αυτή την οικειότητα, την «ζεστασιά» της ανθρώπινης επαφής πίσω από την ψυχρότητα του πληκτρολογίου;Γιατί πρέπει η ανθρώπινη επικοινωνία να υποκατασταθεί με «applications»για κινητά; Γιατί πρέπει να υπάρχει ένα ψηφιακό υποκατάστατο που να αντικαθιστά/ικανοποιεί την ανθρώπινή μας πλευρά;Οι άνθρωποι πρέπει να συναλλάσσονται και να επικοινωνούν, αυτός είναι ο σκοπός μας! Να γινόμαστε καλύτεροι μέσω των άλλων!Αλλά όχι, και αυτό θέλουν να το καταστρέψουν….


Άραγε είμαι ηλίθιος, χαζός (ή ότι άλλο εσείς νομίζετε)συνωμοσιολόγος επειδή μιλάω δημόσια για αυτή την ηθική, τεχνολογική και πολιτισμική πτώση;Η κοινή λογική λέει πως πρέπει να δοκιμάζουμε νέα πράγματα προκειμένου να προοδεύσουμε και ότι δεν μας κάνει το βελτιώνουμε ή το πετάμε. Και ναι, κάποιοι (αν όχι όλοι) από αυτούς τους τομείς θα έπρεπε προ πολλού να έχουν δείξει σημαντική βελτίωση…


H ψευδαίσθηση των SocialMedia

Όταν δίνετε αξία στην εξωτερική σας εμφάνιση και πόσο διάσημοι θα θέλατε να είστε, επιλέγετε να δώσετε τον καλύτερο σας εαυτό για μία και μοναδική πόζα που θα συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των φίλων σας και όχι μόνο…Εμείς οι άνθρωποι εκτός από επιφανειακοί, δεν έχουμε και τις ίδιες προτιμήσεις και σίγουρα θα κρίνουμε την (τις περισσότερες φορές) ψεύτικη εικόνα που προβάλλεται. Ο σκοπός ύπαρξής τους είναι για τους εξής 2 λόγους:


1) Σίγουρα δεν είναι η επικοινωνία/αναζήτηση φιλικών προσώπων αλλά ο εθισμός μας σε αυτά. Να αναλωνόμαστε σε ατελείωτες φωτογραφίες προκειμένου μέσω αυτών να είμαστε αρεστοί στους άλλους. Έτσι γίνεται εδώ, χιλιάδες φωτογραφίες, ψεύτικα χαμόγελα και ψεύτικη ζωή για να γεμίσουμε υποτίθεται το κενό μας.


Είναι ένας από τους πάρα πολλούς τρόπους για να μας βγάλουν από τον δρόμο που μας προορίζεται…Δεν θέλω να σας τρομοκρατήσω αλλά δεν υπάρχει απολύτως κανένα κενό.

Αν πιστεύετε πως «η αξία σας» εξαρτάται από τον αριθμό των “likes” γνωστών και αγνώστων ή πως εξαρτάται η ζωή σας/πορεία σας σε αυτήν την πραγματικότητα, απλά είστε γελασμένοι …


Το να θέλετε να μοιραστείτε φωτογραφίες από κάποιο ταξίδι στο οποίο περάστε καλά (εξίσου «επικίνδυνο», θα αναφερθώ παρακάτω) δεν είναι ίδιο με το να επιλέγετε να ζήσετε την ζωή σας online (παραμελώντας την καθημερινότητά σας) προσπαθώντας να τραβήξετε την προσοχή φίλων/αγνώστων για να σας κάνουν να νιώσετε σημαντικοί (φτιάχνοντας αυτό που λένε «persona”).


2) Αποσκοπούν στη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση ανθρώπων, τον έλεγχο των συναισθημάτων μας και να μας οδηγήσουν στην απομόνωση και την κατάθλιψη μιας και οι οντότητες ανάμεσά μας πρέπει να τρέφονται με αρνητική ενέργεια. Τα κουμπιά για Like, χαμόγελο, δυσαρέσκεια κλπ δεν είναι για εσάς αλλά για εκείνους προκειμένου να γνωρίζουν κάθε στιγμή την συναισθηματική σας κατάσταση. Θα μπορούσε άραγε να αποτελεί τυχαίο γεγονός ότι ενώ το 80% των αντιδράσεων μας στο Facebookσχετίζεται με την αποδοχή εικόνων/γεγονότων και γενικότερα με θετικά συναισθήματα, ταυτόχρονα τα νέα που προβάλλονται στις ειδήσεις να μας παρουσιάζουν μια βάναυση καθημερινότητα και ένα δυστοπικό μέλλον;


Τα Social Media είναι ψεύτικα και φτιαγμένα για να μας κάνουν εξίσου ψεύτικους, μας οδηγούν στην κατάθλιψη, την κοινωνική απομόνωση και μας βάζουν να κυνηγούμε ανεκπλήρωτες φαντασιώσεις. Πότε είδατε για τελευταία φορά κάποιον να δημοσιεύει μια φωτογραφία του με ατέλειες (ατημέλητα μαλλιά, ακμή κ.λπ.);Μην αναζητείτε την αναγνώριση από τους άλλους όταν εκείνοι είναι εξίσου ανίκανοι να εκτιμήσουν τον εαυτό τους. Πρέπει οι ίδιοι να μάθετε να αγαπάτε τονεαυτό σας και όταν το καταφέρετε θα καταλάβετε πως τα Social Media δεν τα είχατε ποτέ ανάγκη. Δεν τα είχαμε πριν και επιβιώναμε, τώρα με την ύπαρξή τους γιατί πιστεύετε θέλουν να μας κάνουν την ζωή ευκολότερη;Σκοπός τους είναι να σας βγάλουν από το σκοπό σας. Ποιος είναι αυτός; Να ανακαλύψετε γιατί επιλέξατε να βρίσκεστε εδώ!

41 views0 comments

Comments


bottom of page